Het meest knusse hoekje in de tuin.
Het warmste ook.
Snoeihout komt er rusten
en keert terug naar de roots.
Lekker en warm dekentje
voor oudere bomen,
sluimerende bloemen en jonge scheuten.
Voedsel en schuilplekje
voor heel veel ‘leven’.
Het levendigste plekje in onze tuin.
Samen een toverwoord (als het geen verplichting wordt) samen lachen, zingen, genieten bedenken, brainstormen, doen onverwachte vragen horen verrassende...
De zee slaperig ruisend in de mist, in het zand herinneringen van gisteren. Een paar vroege voetsporen,...
Zijn we vergeten wie we zijn ? Een pasgeborene met zijn volle potentieel met al die dromen die we...
Neem jij soms een foto van jouw leven ‘vandaag’ als een tuinier in je bloementuin ? Tevreden, beetje weemoedig...
Ooit landde hier een half-wild (9 weken oud) katertje. Géen roepnaam sprak hem aan, enkel op ‘poezewoezewoes’ kwam reactie....
De zee terug haar eigene zelve (natuurlijke getijden wisten de hete zomer uit haar geheugen) Meeuwen gestuurd door zon,...
Bruistabletten-d komen ideeën dagelijks boven floepen blijven dralen aan mijn plafond zwevend verder in andere vensters. van kunst met...
Soms verliefd op oudere spullen voor het verhaal dat er aan/rond hangt. Het koper kreeg een oxidatie laagje, maakt...
Ik ben Annie van Poucke en ik help mensen om de essentie van zichzelf terug te vinden, te voelen en te herkennen wie ze zijn. Want alles is er In en rond onszelf. De antwoorden op je vragen, over hoe je het leven wilt leiden liggen al in jezelf op jou te wachten.
In mijn blogs deel ik dat wat mij raakt, inspireert of even doet stilstaan.
