Ooit landde hier een half-wild (9 weken oud) katertje. Géen roepnaam sprak hem aan, enkel op ‘poezewoezewoes’ kwam reactie.
Strelen ? Op eigen risico, met als uitzondering een vecht-kwetsuur die ik even mocht verzorgen.
2 jaar geleden kwam een jonge vriendelijke puppy het gezin vervoegen, en kater Poezewoes was zichtbaar bòós en verontwaardigd. Snel zocht hij onderdak bij de buren (en zijn drie-potige zwarte vriendin), verwaardigde mij enkel verontwaardigde minachtende blikken aan de tuingrens
Sinds ‘n maand zijn de buren verhuisd, en plots bivakkeert hij (nu een oudere kater met ‘machtige’ kop) onder struiken vóor het huis.
Vriendelijker herkenning op ‘poezewoezewoes’, een bakje eten werd duidelijk geapprecieerd.
Sedertdien krijgt hij zijn dagelijkse portie brokjes én staat zijn oude kattenbak op zijn zelf-gekozen plekje onder de struiken.
Die bak dichter bij huis (en beschut) verplaatsen bracht alle frustratie en onwil terug. Dus blijft hij daar staan.
Ik kreeg deze morgen zowaar ‘kopjes’ toen ik hem eten bracht.
Strelen ? Verontwaardigd blies hij om zoveel lef. Strelen nog steeds op eigen risico, op risico op schending van vertrouwen.
Goede afspraken maken goede vrienden.
Respect voor de eigenheid en keuzes van de andere.
Komt het je bekend voor ?
Ik ben Annie van Poucke en ik help mensen om de essentie van zichzelf terug te vinden, te voelen en te herkennen wie ze zijn. Want alles is er In en rond onszelf. De antwoorden op je vragen, over hoe je het leven wilt leiden liggen al in jezelf op jou te wachten.
In mijn blogs deel ik dat wat mij raakt, inspireert of even doet stilstaan.
