Het meest knusse hoekje in de tuin.
Het warmste ook.
Snoeihout komt er rusten
en keert terug naar de roots.
Lekker en warm dekentje
voor oudere bomen,
sluimerende bloemen en jonge scheuten.
Voedsel en schuilplekje
voor heel veel ‘leven’.
Het levendigste plekje in onze tuin.
Ooit landde hier een half-wild (9 weken oud) katertje. Géen roepnaam sprak hem aan, enkel op ‘poezewoezewoes’ kwam reactie....
Twee veteranen (als het koppel dat we zijn) Eén lijkt stil vastberaden twee, vanwege het genietend zweven : al...
Een Uitgebloeid boeket kan me ontroeren. De rijpste geuren net voor het verwelken. De gevallen blaadjes elk met eigen...
Samen een toverwoord (als het geen verplichting wordt) samen lachen, zingen, genieten bedenken, brainstormen, doen onverwachte vragen horen verrassende...
De zee terug haar eigene zelve (natuurlijke getijden wisten de hete zomer uit haar geheugen) Meeuwen gestuurd door zon,...
Liefde is een levenshouding De bril waarmee je de omgeving bekijkt. Het stuur waarmee je jezelf (be)stuurt. Doet wat...
Het uitzicht is ongetwijfeld adembenemend daarboven. Een koppeltje lacht er krijsend als Columbus om zoveel land in zicht. Ik...
Neem jij soms een foto van jouw leven ‘vandaag’ als een tuinier in je bloementuin ? Tevreden, beetje weemoedig...
Ik ben Annie van Poucke en ik help mensen om de essentie van zichzelf terug te vinden, te voelen en te herkennen wie ze zijn. Want alles is er In en rond onszelf. De antwoorden op je vragen, over hoe je het leven wilt leiden liggen al in jezelf op jou te wachten.
In mijn blogs deel ik dat wat mij raakt, inspireert of even doet stilstaan.
